İlk okuduğum Stephen King romanı fakat vazgeçemedim tek roman...Bu kitap beni öyle etkiledi ki kitabı bitirdikten sonra öyle her kitabı okuyamaz oldum.Olayların akışı, kurgu herşey mükemmel...
Size kitabın 26. sayfasından bir kesit veriyorum.Anlatamıyorum çünkü anlatarak anlamayacağınız türden bir şey bu....
“Gözleri gümüş gibi parlıyordu… Dişleri de sirkteki aslanınkiler gibiydi. Yani çok kocamandı. Sonra palyaço, Adrian Melleon’un kollarını kaldırıp başına dayadı…”
“Sonra ne oldu? Chris?” Boutillier hikâyenin bu bölümünden sıkılmıştı. Zaten sekiz yaşından beri peri masalları içini sıkardı.
Unwin, “Bilmiyorum…” diye mırıldandı. “Aynı anda Steve beni yakalayarak arabaya bindirdi. Ama… Galiba palyaço adamın kolunun altını ısırdı.” Başını kaldırarak kararsızca iki adama baktı. “Öyle sanıyorum. Onun kolunun altını ısırdı. Sanki onu yemek istiyordu. Kalbini yemek…” (Sayfa 26)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder